Dag 27, woensdag 20 augustus 2008: De reis naar huis

We moesten vanochtend redelijk vroeg uit de veren om om 10.00 uur op het vliegveld van Krabi te zijn voor de terugreis naar Bangkok met Air Asia. Het was voor de achtste keer op rij schitterend weer en uiteraard hadden we nogmaals graag de zee ingedoken, maar het Oost West Thuis Best gevoel overheerste. Op naar volkoren boterhammen met Hollandse (pinda)kaas!! Vanochtend liep alles op rolletjes, we hadden voor een vriendenprijs van 700 Baht een busje van het hotel. Een week geleden betaalden we voor de grote bus 500 Baht en dus was de keuze snel gemaakt. Niet dat het geld op de rug groeit, maar de bus van vorige week deed er wel heel lang over en nu hadden we tenminste nog de mogelijkheid om ergens te stoppen.

Dat deden we dan ook even bij de zoveelste mooie Buddha, heel mooi in een nis van een schitterende rotspartij. We hebben in het hotel nog wat spulletjes achtergelaten zoals wat Nederlandse lektuur, een damspel, een paar stokken kaarten en de Headphones van de KLM, de Thai zijn handig genoeg om er een ander snoertje aan te prutsen, gaan ze nog jaren mee! En blij dat ze waren!


Op Krabi Airport liep alles gesmeerd, we hadden wat slimmer ingepakt dan op het traject Bangkok - Krabi, want dat kostte ons 600 Baht. We zaten nu prima onder het maximaal toegestane gewicht van 75 kilo voor ons vijven.
Op Bangkok International Suvarnabhumi Airport hebben we de bagage in een storage room gezet (oké weer 1.000 Baht!) en hebben een busje naar de stad genomen voor 1.200 Baht (het kan natuurlijk wel goedkoper met de bus en de Skytrain maar we hadden niet alle tijd van de wereld). De opties waren Dusit Zoo, Wat Poh, of de koelte van een winkelcentrum in combinatie met "Ocean World" en het werd het laatste. Uiteindelijk hebben we Ocean World laten schieten want bij navraag bleek dat je er in een uurtje wel doorheen zou zijn en dat kostte dan omgerekend € 80 (de Lonely Planet gaf de helft aan).


We hebben uiteindelijk een heerlijk luch genomen in Siam Paragon waar ook een schitterende Food-Market is en waar de bereiding van eten tot kunst verheven is (niet alleen qua smaak, maar vooral ook qua opmaak en presentatie, de prijs viel uiteindelijk wel mee.
Ik had bij de lunch een biertje besteld en kreeg deze tot mijn verbazing gepresenteerd in een mok. Bij navaag bleek dat ze voor 4 uur geen alcoholische drank mochten schenken. Nou ja, dan maar in een koppie!! Shoppen in Siam Paragon is echt voor de happy few, dus dat werd nog ff kijke kijke niet kope. De laatste 2 uurtjes van ons Bangkok middagje hebben we in het MBK center doorgebracht, maar voor we daar waren hebben we nog met hart en ziel en met de longen dicht genoten van die onvoorstelbare verkeerschaos in Bangkok, het is echt niet uit te leggen en je moet het gezien hebben om het te geloven; een combinatie van engelengeduld bij de stoplichten met een niets en niemand ontziend "ik eerst dan jij" gedrag zodra het licht op groen springt. Daartussen door de arme sloebers met hun handkarretje met Thaise gerechten die ooit "de overkant van de straat" willen bereiken.


Na een heerlijke kop koffie bij Starbucks hebben we 2 taxi's genomen naar Bangkok International Suvarnabhumi Airport voor de vriendenprijs van 1.600 Baht (huhhhh?) en dat na fel onderhandelen. Op Bangkok International Suvarnabhumi Airport hebben we nog even de bagage "herpakt" en wel zodanig dat er 20 kilo in de backpacks zat en de kleine rugzakken dus "automatisch" 25 kilo lichter werden (met zijn vijven). We waren lekker op tijd, we waren een van de eersten die incheckten. Na de douane hebben we heerlijke wraps en zalm gegeten, we hadden niet in de gaten gehad dat er vlak vóór de gates nog goedkopere eetgelegenheden waren (zoals jammie jammie Burger King) en moesten voor dat heerlijke eten maar liefst 3000 baht betalen (en we herinnerden ons nog die heerlijke lunch in Chiang Mai met zijn zessen voor 260 Baht).
Nadat we nog een mooi boek over Thailand gekocht hadden hebben we de laatste 5.500 Baht ingewisseld voor Euro's en de laatste niet-inwisselbare 70 Baht omgezet in snoepjes.

De terugreis verliep verder voorspoedig, de KLM service was dit keer vele malen beter dan op de heenreis en we kwamen keurig op schema tijd aan om 05.45 in de morgen, waar Matrick en vader Tijmen ons stonden op te wachten.
En dat was het dan.....een heel bijzondere, uitermate geslaagde vakantie waar ieder van ons van genoten heeft. Mijn sleutelwoorden voor Thailand? Wat je ook doet, doe het met plezier (de Thai noemen dat "Sanuk") en als iets niet even gaat zoals je gepland hebt: "wat maakt het uit!" en verder heeft ieder Thai zijn eigen "gedoetje" - (wij hebben dat in Nederland natuurlijk ook wel ("huisje boompje beestje") maar het is tóch anders ("same same but different"). Tot slot: het zijn leuke aardige lui, de Thai!! dat wist ik al wel van mijn werk in Thailand, maar bleek ook tijdens deze vakantie!

Sibert

Dag 26, dinsdag 19 augustus 2008: Zon, zee en strand!!

Onze laatste dag in Krabi, jammer maar helaas. We waren van plan het vandaag rustig aan te doen zonder touren waar je minstens 2 uur per dag in de auto zat. Papa had het idee om naar Railay Beach te gaan, 1 van de mooiste stranden in Thailand zonder ook maar 1 tuk-tuk of auto, en ik had het idee om naar Yaowasam Island en Ko Si te gaan, 1 van de mooiste koraalriffen en waterdieren van Thailand. Het werd het eerste, mijn plan leek iets te ver weg te liggen en we wilden enkel en alleen maar uitrusten en van de zon genieten. Dus pakten we een longtailboot en voeren naar Railay Beach.

Het was een heel mooi strand en er was geen geluid te bekennen, enkel het geluid van een paar mensen (het was er heel rustig). We konden er zwemmen, zonnen en relaxen. Maar toch was er iets wat ook hier nog was; de vrouwen met de kikkers uit de hilltribes....!

We hebben daar ook nog een footscrub genomen om alle eelt van onze voeten te laten verwijderen, en er kwam heel wat af. Na daar een uurtje of 5 geweest te zijn, namen we weer een longtailboot terug naar de 'bewoonde wereld'.

Bij ons resort weer aangekomen te zijn doken we met z'n allen het zwembad in om nog even te genieten van de laatste dag.

Vervolgens was het tassen pakken, en het was een aardig geprop, want de tassen zijn een stuk zwaarder dan toen we hier gekomen waren. Daarna nog voor de laatste keer gegeten bij een Indische Italiaan, er is hier ook bijna geen Thaise tent te bekennen, maar het eten was lekker.. Nu genieten mama en de meiden nog even van een lekkere massage en gaan papa en ik voor de laatste keer een pooltje leggen.

DoeiDoei allemaal en ik zie jullie weer in Nederland!

Jasper

dag 25, maandag 19 augustus 2008: James Bond Island tour

Vandaag weer vroeg op want na het gelummel van gisteren was het wel weer tijd voor een ochtend met discipline. Half 9 werden we opgehaald door een busje. Vandaag stond de James Bond Islandtour op de planning. HET EILAND waar een Bondfilm is opgenomen. Daarnaast stond er nog meer op het programma, namelijk een Islamitische floating village, monkey cave temple en een waterval, hartstikke leuk.
Om bij het James Bond eiland te komen moesten we eerst met de longtailboat een stukje varen en voordat we konden varen eerst een stukje rijden. Tijdens dat stukje rijden nog een zwerfhond doodgereden (niet getreurd, we zijn gisteren getuigen geweest van een parend stelletje, dus het verlies van deze rakker wordt weer trouw aangevuld).
Het James Bond eiland is vast ongelovelijk interessant als je de film hebt gezien. De familie van Leeuwen vond het allemaal maar zozo (zie foto):

Best mooi om te zien, alleen een beetje jammer dat het complete eiland was volgepropt met, 3 keer raden, marktkramen! Thailand is 1 grote braderie, dus uiteraard ook dit eiland. Ze weten ook echt van iedere gebeurtenis een toeristische attractie te maken.

Tijd om te lunchen was het in het Islamistische drijvende dorp. Na het eten nog even rondgekeken (de schreeuwende braderievrouwen ontwijkend), indrukwekkend om te zien dat mensen daar kunnen leven.
Terugvarend naar de opstapplek om vervolgens verder te rijden naar de Monkey Cave temple ging, hoe kan het ook anders, de motor kapot. Hee, kennen we dit niet ergens van? Ditmaal was de omgeving een stuk interessanter, het water rustiger, maar de wachttijd ook vervelend langer. Uiteindelijk netjes opgepikt door een nieuwe boot en konden we onze tour voortzetten.

De Monkey Cave Temple was erg leuk! Vooral omdat deze keer de naam wel z'n 'belofte' nakwam. Want er waren aapjes! Zo schattig. Je kon ze voeren en ze aten uit je hand. En die kleintjes, wat een lelijke krijsende dingen haha! Maar toch hebben ze m'n hart gestolen. Eerlijk gezegd heb ik me in de tempel zelf minder verdiept maar wat ik er van gezien heb was deze ook mooi. De laatste pitstop was bij een waterval. Het water was ijskoud, dus lang zijn we niet geweest. Alhoewel Sibert en Jasper zich uitstekend hebben vermaakt tussen de schoolkinderen (in outfit!)

De avond hebben we doorgebracht in een hippietent. Er speelde een livebandje een aantal covers en het interieur bestond uit hangmatten en gezellige lampjes. Sibert kon z'n geluk niet op toen de zanger zei: "Come sing with us, papa!". Om 11 uur kwam er een fireshow, een aantal jongens lieten hun kunstjes zien met vuurslingers en stokken. Vette muziek erbij en het was een spectaculair gebeuren!

Morgen alweer de laatste dag hier, wat is het snel gegaan! Omdat Jasper nog graag wil snorkelen en de dames graag de laatste zonnestraaltjes willen pakken gaan we morgen een longtailboat huren en nog naar een mooie strandje varen!

Liefs, Renske

Dag 24, zondag 17 augustus 2008: Even uitblazen

Na 4 zonovergoten en over-actieve dagen vonden we het vandaag wel even welletjes en hebben het vooral in de ochtend heel rustigjes aan gedaan. Laat ontbeten, krantje kopen en wat gelezen en uiteraard weer wat gezwommen. Ook de vijfde dag in Krabi is heet, met een wolkenloze hemel, temperatuur een graadje of 35. Voor de lunch zijn we in de lijnbus gestapt naar Krabi Town, ongeveer 20 kilometer bij ons hotel vandaan. De lijnbus is een half open pick-up waar je met 6 personen tegenover elkaar zit en als hij vol zit, gaan de mensen die ook nog mee willen op de treeplank achterop de auto staan. Soms kruipen mensen ook op het dak van de auto. In Krabi Town hebben we meteen verkoeling gezocht in het eerste warenhuis dat we tegenkwamen, een soort Bijenkorf, waar we konden kiezen uit diverse eetgelegenheden. Omdat Krabi Town eigenlijk niet veel meer te bieden had hebben we de eerste de beste lijnbus weer terug genomen.

Dat werd nog lachen, want "aan boord" zat een vreemde bejaarde snoeshaan die voor zichzelf en zijn tas 3 zitplaatsen in beslag nam. Hij peinsde er niet over om ook maar iets in te schikken, ook niet toen de bus steeds voller liep. Integendeel, hij duwde Marijn steeds verder opzij en had kennelijk recht op Business Class maar had er niet voor betaald!
Uiteindelijk belandden Jasper en ik op de treeplank, ook een ervaring apart.

Nadat we bij ons hotel waren afgezet hebben we een heerlijke strandwandeling gemaakt en konden ook vandaag genieten van een fraaie zonsondergang.

We hebben de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd en voor morgen een tour geboekt naar een drijvend Islamitisch dorp en naar het eiland waar de 007 film "The man with the golden gun" is opgenomen, dus die gaan we ongetwijfeld nog een keertje huren als we weer thuis zijn.

Groetjes Sibert

Dag 23, zaterdag 16 augustus 2008: De wondere onderwaterwereld van Thailand

Vandaag werden we om 8.30 opgepikt voor onze 6 eilanden hopping tour in een grote raceboot. Met 2 x 225 PK buitenboord motoren vlogen we met een ongekende snelheid van zo'n 75 kilometer per uur over het water. Het is enigszins vergelijkbaar met wat je op de Westeinderplas of het Tjeukermeer kunt doen, behalve dan dat je in Nederland in 5 minuten aan de overkant bent terwijl het hier toch gauw 3 kwartier duurde voor we onze eerste bestemming bereikt hadden. "Same same, but different" zeggen ze in Thailand (vrij vertaald naar "het is hier net Nederland, maar dan anders".....want stel je maar voor een zee in alle kleuren van azuurblauw naar heldergroen en alles wat daar aan kleuren tussen zit, sprankelend helder water vol met de meest bijzondere vissen en koraal. Dat alles tegen een achtergond van parelwitte stranden en fenomenale rotsformaties die vanuit het "niets" de zee uitsteken.

De groep bestond uit een man of 20, uit Canada, Hong Kong, Australie, Sri Lanka en Nederland en het was al meteen supergezellig aan boord. De eerste bestemming was Bamboo Island met een wit strand en beperkte snorkelmogelijkheden, zeg maar "om er in te komen". De tweede bestemming, aan de kust van Ko Phi Phi Leh, bood ons alle gelegenheid om de wondere onderwaterwereld van Thailand te ontdekken. Grote en kleinere vissen zwommen in grote getale tussen ons door, de ene soort nog mooier dan de ander.

Vlak voor de lunch hebben we een kijkje genomen bij Monkey Island en Maya Bay, ofwel het strand waar de film The Beach is opgenomen. Een tweede rangs film maar de baai was van een ongelooflijke schoonheid. Het was daar wel vrij druk met andere speedboten met nieuwsgierige toeristen dus gelukkig bleven we daar niet zo lang. Het leek op een gegeven moment wel Bloemendaal aan Zee, maar dan anders ("same same but different!"). De lunch werd geserveer op Ko Phi Phi Don, pal aan het strand en "was goed te doen". Hoewel ko Phi Phi bekend staat als een van de mooiste eilandengroepen van de wereld, konden wij dat er niet direct aan afzien, maar we hadden dan ook maar anderhalf uur de tijd om er wat van te zien. Heel niet erg, want koperen kobus deed zijn uiterste best om ons in kreeften te doen veranderen: de vierde zonovergoten dag op rij met een temperatuur van een slordige 35 graden, en dat in het regenseizoen (precies op tijd vertrokken uit het noorden, we hebben gehoord dat het daar bar en boos is)!

Na de lunch werd onze raceboot weer klaargemaakt voor vertrek om ons op open water een kleine 2 uur de tijd te geven voor het ontdekken van nog mooiere en bijzonderder vissen dan we al gezien hadden en vooral: het schitterende koraal. Ook het visje Nemo en zijn gezin waren aanwezig. We hebben foto's gemaakt met onze wegwerp onderwatercamera en het resultaat is verbluffend.

Rond een uur of vier zijn we weer afgezet op de pier van Naong Beach, 3 minuutjes in de auto en hop lagen we alweer in het zwembad van het hotel. Biertje!!!

Vanavond zijn we weer met z'n allen in de plaatselijke tuk tuk gestapt en hebben we heerlijk gegeten bij de Italiaan. Ik weet nu al dat het licht om een uur of 10 zal doven.

Een superdag!!

Groetjes Sibert

Dag 22, vrijdag 15 augustus 2008: kayakken in Bor Thor

Om 7 uur ging de wekker en ook vandaag was de zon weer van de partij. We werden vanochtend om half 9 opgehaald voor een kayaktocht in Bor Thor. Na een minuut of 50 kwamen we aan in het dorp en via bruggetjes werden we naar een drijvend restaurant geleid waar we in de kayak konden stappen.

De tocht ging door de mangrovenrivier, onder rotsen door en ook een stuk de rotsen in. Bij een van de rotsen stapten we uit en klommen heel hoog de rots in. Er waren prehistorische tekeningen te zien en archeologische schelpformaties. In de grotten zijn ook nog menselijke beenderen gevonden. Helemaal bovenop de rots had je een prachtig uitzicht.
Weer terug in de kano voeren we door de mangroven naar een prachtige lagoon. Je kon daar alleen maar 's morgens heen omdat het dan nog vloed was. In de middag, bij eb zakte de rivier en viel de lagoon droog. De lichtval in de lagoon was heel apart.

Weer terug in Bor Thor kregen we een heerlijke Thaise maaltijd en daarna ging de tocht verder met de auto naar Tha Pom. Daar was een natuurlijke, kristalheldere stroom tussen de boomwortels waar we heerlijk konden zwemmen. Echt een prachtige plek.

Vanaf een platform kon je jezelf met een touw het water in slingeren. Dat was nog best een hele klus, maar nadat Sibert zich als een echte Tarzan in het water had gestort, konden de anderen toch niet achterblijven. Het werd een hele sport: met de benen in de lucht, als een bommetje, met z'n tweeen, enz., kortom we hebben ons er prima vermaakt.



Toen we terug waren bij het hotel zagen we dat het eb was geworden. De zee was echt een heel stuk verder en de boten lagen droog. Er zaten hele families te scheppen in het zand op zoek naar schelpen. Ze noemden ze "Hoi" (Of zouden ze ons alleen maar gedag hebben zeggen?)


Vanavond hebben we ons uitstapje voor morgen vast geregeld: Een eilandentocht met de speedboot, naar 6 verschillende eilanden: waaronder Maya Bay waar de film The beach is opgenomen en kho Phi Phi. Daarna hebben we weer een heerlijke massage genomen....... Vooral Jasper heeft de smaak te pakken en laat zich het liefst elke avond verwennen.


Groetjes Marianne (de rest ligt uitgevloerd na de massage)

Dag 21, donderdag 14 augustus 2008: Healthrelaxdaggie

Ondanks dat we gisteravond ons al behoorlijk hadden verdiept in wat flyers en tourmogelijkheden stonden we vanochtend op zonder een plan de campagne, wat voor mij resulteerde tot een nutteloze ochtend. Ach lekker niksen is soms ook lekker. De rest is in de loop van de ochtend even het stadje ingelopen om te kijken of we misschien nog iets konden ondernemen maar alle tours waren al lang en breed vertrokken. Dan maar op eigen initiatief! Busje gehuurd en zelf de bestemmingen gekozen.

Eerste stop was de Tiger Cave Temple. Ik vond het nogal veelbelovend klinken maar helaas waren er geen echte tijgers aanwezig. De tempel heeft deze naam gekregen omdat deze dieren er vroeger wel hebben geleefd. De tempel bestond uit twee delen, beneden onderaan de berg en ergens boven was ook nog wat. Om hier te komen moest je eerst een trap beklimmen met om precies te zijn 1275 treden. Ja dahag. Dit hebben wij uiteraard niet gedaan. Wat mij opviel is dat er veel vrouwelijke monniken rondliepen in witte ipv oranje gewaden.

Na een een kort maar krachtig bezoek aan deze tempel op naar bestemming nr 2: de Emarald Pool, een superhelder badplekje in het regenwoud. Heerlijk warm groen helder water met een watervalletje en een rotte eierenlucht. Deze lucht produceerden wij zelf omdat we het leuk vonden om elkaar omstebeurt op de nek te nemen. Door al dat gespetter en gespatter kwam deze onaangename geur vrij. Ach, we hebben tenminste gelachen.

Weer in t busje en op naar de Hotspring waterfall. Het was inmiddels al 17:00 uur toen we daar aankwamen dus er was bijna niemand te bekennen. Alles voor onszelf dus! Deze waterval was prachtig. Allemaal kleine badjes van 1 meter diep. Het water was ook hier superhelder (mineraalwater) en zo'n 40 graden! Ik vond het heel bijzonder om midden in de natuur in zo'n heerlijk bad te zitten. Na 20 minuten begint je hart het te bijna te begeven dus toen was het tijd om weer richting hotel te gaan.

Even opgefrist en daarna weer Italiaans gegeten (dat Oosterse eten ben je na 3 weken wel zat). Onder het eten is Sibert zijn leesbril voor de zoveelste keer gesneuveld. Omdat de arme man het liefst die bril dag en nacht op heeft, voornamelijk op zijn voorhoofd of het puntje van zijn neus, dacht hij hier wel even een nieuwe te kunnen scoren.
Uiteraard zonder succes.
Morgen weer vroeg op, want jawel, dit keer is er iets geboekt!

Plus: Nog een mooi plaatje van Jasper en ik bij de zonsondergang, onderweg terug.

Liefs, Renske

Dag 20, woensdag 13 augustus 2008: Varen & snorkelen!

Vanochtend toen we de gordijnen open deden zagen we vanaf ons balkon pas hoe mooi het hier allemaal is. We hebben uitzicht op een prachtige baai, mooie blauwe zee, en het was vandaag ook nog eens super mooi weer! Iedereen werd helemaal dol enthousiast en we wisten niet hoe snel we in onze bikini's/zwembroek moesten springen om vervolgens lekker bij het zwembad te gaan liggen! We hadden het zwembad helemaal voor ons alleen. Papa zag zichzelf liever niet de hele dag bij het zwembad liggen en is ondertussen op onderzoek gegaan om iets te ondernemen! Hij kwam terug met het idee om een longtail boat te huren en daarmee naar 2 eilanden te varen om daar te gaan snorkelen! Dat zagen we natuurlijk allemaal wel zitten, dus zijn papa, Jasper en ik in het stadje eerst eens 5 paar snorkelsetjes gaan kopen. (Je kon ze ook wel lenen bij de boot, maar toen we de bruine aanslag bij de mondstukken zagen, leek ons kopen beter).

Voordat we in de boot konden stappen, moesten we eerst een stuk door het water lopen.. Erg prettig want hoe dieper we gingen, hoe hoger de golven werden. Alle droge spullen waren dus al meteen nat! Maar dat mocht de pret niet drukken dus daar gingen we, keihard varend over de mooie, blauwe zee. Echt een geweldig mooi uitzicht! Aangekomen bij het eerste eiland zijn we onze snorkelsetjes gaan testen. We zaten bij een ondiep stuk waar we amper vissen zagen. Op de bodem lagen allemaal glibberige stenen, niet echt prettig om over te lopen. Renske en ik vonden het niet echt interesant en zijn daarom maar gaan zonnen op het strand. De rest is iets verder de zee ingegaan en zagen daar wel mooie vissen en koraal.

Na een uurtje gingen we weer terug op de boot en wat verder de zee op waar we voor anker gingen. Daar zijn we de boot uitgesprongen en hebben we pas echt gesnorkeld. Echt super mooi daar onder water. Je ziet allemaal mooie gekleurde vissen en koraal. Het is net of je in een groot aguqarium zwemt.

Na het snorkelen werden we naar het tweede eiland gebracht, waar we gewoon even lekker gezwommen hebben. Opvallend was dat daar de bodem bestond uit prachtig wit zand.

Na de tocht werden we netjes afgezet voor ons hotel. We zijn toen meteen met z'n allen het zwembad ingedoken, tot de zon onderging (dat is hier al om half 7).

Nadat iedereen zich had opgefrist zijn we het stadje ingegaan met de tuk tuk (in elk gebied zijn de tuk tuks weer anders, hier zijn het brommers met zijspan). Toen we uitstapten zagen we het stelletje (Preveen & Marjolein) weer! Hoe is het ook mogelijk, zo'n groot land en elke keer kom je ze weer tegen terwijl je het niet van elkaar weet! Echt bizar.

We zijn met hen een hapje gaan eten bij de Italiaan, en vervolgens beland bij een Thaise massage salon, waar we ons allemaal lekker hebben laten verwennen met een oliemassage.

Voor de zoveelste keer namen we afscheid van ze en zijn in de tuk tuk terug naar het hotel gegaan. Nu eerst maar eens lekker slapen!

Groetjes van Marijn.

Dag 19, dinsdag 12 augustus 2008: Van Bangkok naar Krabi

Zoals gezegd hebben we lekker kunnen ontspannen in hotel de Moc na de busreis. De kinderen zijn nog even naar Khao San Road gelopen waar Jasper nog gauw een G-star shirt gescoord heeft. Verder lekker rustig aan gedaan, gezwommen en gedouched en ons klaar gemaakt voor de vliegreis naar Krabi. Dat liep allemaal gesmeerd. Om half 6 gingen we de lucht in en om half 7 stonden we al weer aan de grond in Krabi. Sibert had een bus geregeld. Het bleek een gewone stadsbus te zijn en alle bagage werd op een grote hoop gegooid en daar gingen we. Het bleek nog een aardig stukkie rijden te zijn, maar eindelijk rond een uur of half 9 werden we afgezet bij ons nieuwe hotel "Srisuksant" (een behoordlijke tongstruikelaar). We horen de zee heel dichtbij, maar we zien hem niet. Het is een mooi hotel met zwembad en volgens de papieren is aan de overkant de zee. Morgen zien we verder.

Groetjes Marianne

Dag 18, Maandag 11 augustus 2008: Van Chiang Mai via De gouden driehoek naar Bangkok.

Vanmorgen moesten we heeeel vroeg op. We werden om half 8 gepakt en gezakt opgehaald door een busje, waarmee we een dagtocht zouden maken naar Chiang Rai en de gouden driehoek. Aansluitend zouden we worden gedropt bij het busstation om de nachtbus te pakken naar Bangkok. Na een snel ontbijt stapte iedereen nog wat duffig in. Er zaten al 3 dames uit Oman in de bus, die ook de dagtocht zouden doen. Na een klein uurtje rijden in de stromende regen werden we afgezet bij de "hot springs", waar uit een ronde bak heet water omhoogspoot. Verder was het geheel natuurlijk weer omlijst door allerlei kraampjes.

Sibert kocht een bakje hardgekookte eieren, die zo uit de hete bron werden gevist (en vergat ze daarne mee te nemen, wat minder erg was dan het vergeten van de paspoorten in Kanchanaburi) en daarna stapten we allemaal weer in om de tocht voort te zetten. We moesten nog zo'n 2 en half uur rijden, dus binnen de kortste keren lag iedereen onderuit om het slaaptekort in te halen.

In Chiang Rai bezochten we een oude tempel en daarna reden we door naar de "Gouden Driehoek" : de grensstreek van Thailand - Laos - Myanmar (Birma) aan de Mekongrivier. Deze streek was tot 1959 berucht vanwege de papaverteelt en de productie en handel in opium. Er werd afgerekend in puur goud, vandaar de naam "Gouden Driehoek".

Het was de bedoeling om daarna met de boot de Mekong Rivier op te gaan en een bezoek te brengen aan Laos, maar door de vele regen was de rivier helaas te hoog en te wild om met de boot te kunnen aanleggen, dus dan eerst maar lunchen in een restaurant aan het water. Daar stond een heerlijk buffet klaar. Een van de koks bereidde verse noodles. Met een paar vloeiende handbewegingen trok hij een handvol slierten uit een klompje deeg. Heel leuk om te zien.

Verder naar Mae Sai, een belangrijke grensplaats tussen Thailand en Birma. De grens wordt hier gevormd door een brug over de rivier, waar een levendige handel plaatsvindt, weer een kermis van stalletjes en winkeltjes, maar ook van arme kleine kinderen met baby's op de rug, die liepen te bedelen. Toen we er eentje iets hadden gegeven stonden er binnen no time een stuk of 6 kinderen met hun handje omhoog. Dan besef je pas echt hoe rijk je het hebt.

Het volgende onderdeel was een bezoek aan de de Hill Tribe stammen. In het dorp waar we heen gingen leefden 3 stammen samen, waaronder de longnecks. De vrouwelijke bevolking van deze stam krijgt vanaf het 6e jaar een ring rond de hals en regelmatig wordt er een ring aan toegevoegd tot een totaal van 27 ringen. Deze ringen wegen behoorlijk zwaar (12 ringen = 5 kg) en drukken de schouders naar beneden, zodat het lijkt alsof de nekken heel lang zijn. Wij hebben er ook een paar om de nek gekregen en het voelt niet echt prettig.

De stam is onderdeel van het bergvolk "De Karen" en woont onder andere in Thailand, Birma en Laos. In Thailand vormen de Karen de grootste bergstam. Waarschijnlijk komt dit volk oorspronkelijk uit de Gobi woestijn. Rond de zeventiende en achttiende eeuw migreerden zij naar onder meer Thailand. Op dit moment is een deel van de Karen boeddhistisch, een deel animistisch, maar is een groot deel ook christelijk, te midden van een boeddhistische samenleving.

De Thaise regering gedoogt de longnecks, maar zij mogen het dorp niet uit. Ze leven van donaties van toeristen en van de opbrengst van hun handenarbeid.

Na dit bezoek volgde weer een 3 uur durende tocht terug naar Chiang Mai. Inmiddels begon het al donker te worden en sloten wij dus onze ogen maar weer.

Aangekomen op het busstation waren we erg nieuwsgierig naar de speciale VIP-bus. Dit keer zag het er een stuk rooskleuriger uit. We werden verwelkomd door de hostess en de stoelen waren zeer comfortabel, met een beenlengte tussenruimte, nekkussentjes, schone dekens en TV. Wat een verademing. Onderweg kregen we broodjes, koffie en thee, water en chocomel, kortom een echte VIP-bus. We hebben heerlijk geslapen en zojuist ontbeten in hotel De Moc, waar we nog even lekker kunnen zwemmen en ontspannen voordat we om 5 uur ons vliegtuig naar Krabi zullen pakken.

Marianne