Dag 4, maandag 28 juli 2008: Fietsen door Bangkok

We hebben vanochtend eerst een beetje uitgeslapen. Iedereen heeft toch nog wat last van het tijdverschil. Na een heerlijk ontbijt hebben we onze volgende bestemming geboekt. Woensdag gaan we naar Kanchanaburi. We hebben geboekt bij een hotel op het water. Daarna zijn Sibert en Jasper een potje gaan poolen en de dames zijn met de tuk tuk richting Khao San Road "gestuiterd" om een paar zonnebrillen te kopen.

Om half 1 zijn we richting het hotel vertrokken (met z'n vijven in de taxi) waar de fietstocht door Bangkok zou beginnen. Iedereen kreeg een mountain bike en moeder kreeg een fiets met een mandje, zodat tas, fototoestel en flesjes gemakkelijk konden worden vervoerd. Alle groepjes startten ongeveer gelijk en een agent stond luid fluitend midden op de weg het verkeer tegen te houden, zodat iedereen veilig over kon steken. Vervolgens doken we meteen de steegjes in van Chinatown. Ongelooflijk wat je daar allemaal ziet: hele stegen vol met oude auto-onderdelen, hoog opgestapeld tegen de wanden.

Ondertussen waren in tientallen "garages" mannen bezig nog meer auto-onderdelen uit elkaar te schroeven. Vervolgens reden we dwars door keukens heen, waar vrouwen stonden te koken en aan de andere kant van de steeg mensen zaten te eten.

Dit moet je gezien hebben om het te geloven. De mensen zijn ontzettend vriendelijk, lachen je toe, kinderen zwaaien en roepen sawadee kraa! (hallo) . Na een uurtje gingen alle fietsen op een long tail boat en wij erbij natuurlijk en voeren we richting de khlongs (kleine riviertjes). Een half uurtje later stapten we uit in zuid-Bangkok, waar we verder fietsten door de "jungle".

Op smalle betonnen paden fietsten we achter elkaar tussen bananenbomen, kokosbomenplantages en waterakkers waar de zogenaamde waterspinazie verbouwd wordt. Daar hoorden we de eerste vogels fluiten deze week. Af en toe moesten we aan de kant omdat er een rij brommers moest passeren met gemiddeld 4 passagiers...... Ook maakten we af en toe een tussenstop omdat de ketting van mijn fiets er regelmatig spontaan vanaf ging, of mijn zadel ineens met een klap naar beneden zakte, zodat ik met mijn knieeen in mijn nek fietste, maar dat vergrootte alleen maar de fietsvreugde! Zomaar ineens reden we dan weer de jungle uit en fietsten verder over de snelweg met toeterende auto's en tuk tuks die rakelings langs je heen schoten, om dan bij een volgende afslag weer de jungle in te schieten. Geweldig! Rond een uur of half 5 stond er in een eethuisje aan het water een tafel gedekt met heerlijke Taise gerechten. We hadden best trek gekregen en lieten het ons goed smaken. Ondertussen zagen we dat onze fietsen weer werden ingeladen in de boot. Jasper heeft nog even een potje gevoetbald met een stel Thaise jongens en hij werd natuurlijk door de Nederlandse fietsers luid aangemoedigd. Daarna gingen we met de boot terug naar Chinatown. Tjonge, wat kunnen die jongens varen, we stuiterden met topsnelheid over de Bangkokse rivier en kregen regelmatig een frisse douche over ons heen. Bij de groentenmarkt werden de fietsen weer uitgeladen. Een geweldig kleurrijk tafereel. Heel veel mensen zittend en hurkend bezig met het schoonmaken van de meest uiteenlopende groenten en fruit.

Daartussen spelende kinderen, mensen op brommers en wij natuurlijk met onze fietsen. Weer ging de tocht verder door Chinatown, langs winkeltjes, wasserettes, huiskamers, keukens en een school waar de kinderen net naar buiten kwamen en ons luid begroetten. Om 6 uur kwamen we weer bij het eindpunt aan en net voor we de garage inreden sprong de ketting weer spontaan van mijn fiets. Het was voor ons een geweldige ervaring. Zo'n tocht zou je nooit op eigen gelegenheid kunnen doen, je zou echt verdwalen. Voor iedereen die ooit naar Bangkok gaat, is dit een echte aanrader.

Met 2 tuk tuks zijn we vervolgens naar de hoogste toren van Bangkok gegaan: De Baiyoke 2 Tower. Een toren van 83 verdiepingen met een lift waardoor je naar buiten kunt kijken. Een prachtig uitzicht over Bangkok. Daarboven hebben we een heerlijke coctail gedronken.

Sibert wilde daarna nog heel graag even kijken bij "zijn" hotel: het Dusit Thani Hotel en warempel: hij werd nog herkend door 1 van de mannen die de deur open deed. Het was een warm welkom en wij kregen een rondleiding van Sibert door het prachtige hotel. Na afloop hebben wij ons wederom met z'n vijven in een taxi geperst (het gaat al steeds beter), en hebben ons in ons eigen bescheiden hotelletje lekker opgefrist.

Marianne