Dag 7, donderdag 31 juli 2008: Dagtour Katchanaburi

Vanochtend extreem vroeg uit de veren om de dagtour waar Sibert gisteren al over schreef te maken. Om 8 uur vanochtend werden we al opgehaald bij het guesthouse. Na een uur rijden (allemaal weer in slaap gevallen) kwamen we aan bij de Erawan Waterfalls. Zeven 'verdiepingen'/'niveau's' hoog. Een enorme benauwde vochtige zware bergklim van 2 km. Maar we hebben het gehaald! Gutsend van het zweet en met rood aangelopen hoofden zijn we helemaal tot het hoogste punt gekomen (goodbye overtollige kilootjes!). Op deze zevende 'etage' hebben we een verfrissende duik genomen tussen de grote vissen die niet vies zijn van een teentje. Teruggelopen naar beneden (weer 2 km, red.) en daar in een restaurantje, heel verrassend, een rijst/noodle maaltijd verorberd. Weer werden we in het busje geladen en naar de volgende bestemming gebracht. Uiteraard kon niemand van ons wakker blijven (de chauffeur draaide ook de meest slaapverwekkende muziek die je je maar kunt voorstellen: Colbie Caillat). Na deze autorit kwamen we aan bij het olifantje rijden. Ze stonden allemaal al klaar met ieder een 2persoons 'stoel' op de rug en een chagrijnige olifantenberijder op de nek.

Samen met Marijn plofte ik neer in onze 'stoel', best spannend! Een olifant is immers geen shetlander. Toen begon onze heldhaftige rit! Berg op, berg af, water in, water uit, over grasvelden en zandpaden en na 15 minuten weer terug bij het begin. En nee, een olifant gaat niet hard. We hadden er allemaal iets meer van verwacht, maar ach, het was hoe dan ook een leuke ervaring.

Het volgende avontuur van het dagprogramma was bambooraften, met 20 km/u over een vrijwel stille rivier stroomopwaarts gebracht worden en dan met de stroom mee in hetzelfde tempo terug was ook niet precies wat wij onder raften verstaan. Het enige leuke detail van dit boottochtje was dat het vlot gemaakt was van ijzeren tonnen en bamboostokken, heerlijk zo'n primitieve ervaring. Nu lijkt het alsof we er al een hele dag op hadden zitten (zo voelde het ook) maar niets is minder waar. De Dead Railway en de brug over de River Kwai moesten ook nog bezocht worden. Dit keer niet alleen kijken maar ook in de trein over het spoor heen. Voordat de trein kwam mochten we nog even rondkijken in de grot naast de spoorlijn die gedurende het aanleggen fungeerde als dumpplek voor de zieken, dit was indrukwekkend om te zien. Nu staat er een groot gouden Boeddhabeeld uit respect voor de tienduizenden slachtoffers. Op een bepaald stuk ligt de spoorlijn heel hoog langs de berg heen. Een halfuur met de trein was volgens onze reisleidster voldoende aangezien het uitzicht na het hoge gedeelte constant hetzelfde was. Het was een spannend treintochtje met open deuren en ramen en schommelende wagons. Moeders was het heldhaftigst met haar hoogtevrees, zij zat op de trap naar buiten. We eindigden bij de brug, maar die hadden we natuurlijk gisteren al gezien. Daarom ben ik mezelf maar te buiten gegaan aan een maiskolf.
Terug in het dorpje ben ik dolenthousiast terug gegaan naar de fotowinkel waar ik gisteren mijn rolletje met alle vertrouwen naartoe heb gebracht. De grootste teleurstelling ooit: helaas, het hele rolletje mislukt. Geen enkele foto. Gelukkig is het er maar 1 van de 4 die al volgeschoten zijn, dus de moed is me niet helemaal in mn schoenen gezonken.
Hoogtepuntje van vandaag: er wacht een voetmassage waar ik nu intens van ga genieten!
Renseflens

Dag 6, woensdag 30 juli 2008: Van Bangkok naar Kanchanaburi

Hedenmorgen relaxed de backpacks ingeladen en daarna met een Toyota 7-zitter volgehangen met tierelantijnen in 2 uur naar de nieuwe bestemming: een geweldig guesthouse op het water met eigen veranda, uitzicht op schitterende lotusbloemen aan de river Kwai; wel heel anders dan ons hotel in Bangkok, de kamers zijn minder dan de helft zo klein maar de kosten zijn nog geen derde van Bangkok; de lunch voor 50 Baht pp ofwel ongeveer een euro pp zegt genoeg.

Vanmiddag hebben we een beetje rondgewandeld om uiteindelijk ook een blik te werpen op de beroemde brug waar zoveel dappere krijgsgevangenen in WO II geleden hebben onder de Japanners (geschiedenisboek HBS derde klas hoofdstuk 5).

Enfin om ons 2-3 daags verblijf hier zo efficient mogelijk in te richten hebben we meteen een tour geboekt die ons morgen bij watervallen, olifant (rijden), weer de brug, raften op de rivier zullen brengen, dus om 7 uur de wekker en pas morgenavond weer thuis; er zit nog een lunch bij dus all inclusive!! Zit hier nu plaatselijke tijd te schrijven terwijl Renske een Thai massage en Marijn en Marianne een heerlijke voet massage ondergaan (oh ze komen net terug en ruiken heerlijk!!!!). Straks ff lekker eten voor weinig en dan vroeg onder de dekens (excuus: een lakentje is genoeg). Leuk alle reacties die we lezen!!!!!!

Hartelijke groet Sibert

Dag 5, Dinsdag 29 Juli 2008: bezoek koninklijk paleis & tempels

Hallo allemaal!

Vanochtend hebben we eerst even lekker rustig aan gedaan, iedereen was nog best wel moe dus dat was wel een keer lekker. Na het ontbijt zijn we in de lange kleren gesprongen, omdat we naar het koninklijke paleis en de tempels wilden, het is dan verplicht om benen en armen te bedekken. We hebben ons voor de zoveelste keer weer met z'n allen in een taxi zien te proppen en gingen eerst op weg naar het paleis. Eenmaal aangekomen kwam er een gids naar ons toe die ons wel wilde rondleiden, en hij vertelde dat we allemaal goed gekleed waren behalve natuurlijk weer mama. Zij kreeg een sexy blouse aan! Haha.
Alles wat we zagen was van goud en edelstenen opgebouwd. We mochten ook binnen kijken. Heel mooi allemaal. Wat mij heel erg opviel daar was dat boedha heel erg belangrijk is voor de Thaise bevolking. Je mocht bijvoorbeeld absoluut niet met je voeten naar de boedha wijzen.
Je werd dan ook op je vingers getikt als je dat perongeluk wel deed.

Na een zweterige tocht zijn we op zoek gegaan naar ' Wat Po' , dat is een tempel. Onderweg zijn we nog gestopt bij een straatkraampje voor wat loempia's en gebakken banaantjes (en voor mij een hotdog uiteraard, haha!) Papa en Jasper hebben nog een cocosnoot leeggedronken en we kregen nog een cornetto of een magnum. Heerlijk!
Toen we de weg vroegen naar de tempel werd ons verteld dat deze gesloten was. Dus hebben we een taxi genomen (uiteraard weer met z'n vijven eringepropt), en zijn we naar 'de standing Boedha' gegaan. Deze is wel 45 meter hoog. Daar hebben we nog bloemetjes en wierook gekocht ter herdenking aan de geboortedag van opa van Leeuwen. Jasper wilde nog graag vogeltjes loslaten uit een kooitje (dat zou geluk brengen werd ons verteld).
Iedereen was de hitte en de zon best wel zat en mama was al zo rood als een tomaat, dus besloten we maar lekker te gaan zwemmen.
Renske en ik zijn daarna op eigen houtje Bangkok ingegaan met de tuk-tuk, en hebben daar even geshopt. Toen we terug wilden naar het hotel en op zoek waren naar een tuk-tuk was onze keus erg moeilijk, alle Thaise mannen wilden ons wel terug brengen. Wat een eer!
Papa en mama stonden al op ons te wachten, ze vonden het wel erg lang duren en dat hadden ze niet verwacht (het was inmiddels al 20.00 uur). Maar ach, wij hebben ons prima vermaakt!
Eenmaal aangekomen hebben we hier een hapje gegeten en daarna zijn we weer met z'n vijven naar de markt gegaan, we moesten nog even wat kopen voordat we morgen kunnen vertrekken naar onze volgende bestemming. Terug naar het hotel hebben we ons weer met z'n vijven in een tuk-tuk weten te proppen (hoe is het toch mogelijk, ik heb nog blauwe plekken op m'n billen staan maar daar hebben we het niet over, we leven nog en ach, dit maak je ook niet in het normale dagelijkse leven mee!
De taxi is geregeld voor morgen en nu gaan we lekker slapen.
Veel liefs van Marijn.

Dag 4, maandag 28 juli 2008: Fietsen door Bangkok

We hebben vanochtend eerst een beetje uitgeslapen. Iedereen heeft toch nog wat last van het tijdverschil. Na een heerlijk ontbijt hebben we onze volgende bestemming geboekt. Woensdag gaan we naar Kanchanaburi. We hebben geboekt bij een hotel op het water. Daarna zijn Sibert en Jasper een potje gaan poolen en de dames zijn met de tuk tuk richting Khao San Road "gestuiterd" om een paar zonnebrillen te kopen.

Om half 1 zijn we richting het hotel vertrokken (met z'n vijven in de taxi) waar de fietstocht door Bangkok zou beginnen. Iedereen kreeg een mountain bike en moeder kreeg een fiets met een mandje, zodat tas, fototoestel en flesjes gemakkelijk konden worden vervoerd. Alle groepjes startten ongeveer gelijk en een agent stond luid fluitend midden op de weg het verkeer tegen te houden, zodat iedereen veilig over kon steken. Vervolgens doken we meteen de steegjes in van Chinatown. Ongelooflijk wat je daar allemaal ziet: hele stegen vol met oude auto-onderdelen, hoog opgestapeld tegen de wanden.

Ondertussen waren in tientallen "garages" mannen bezig nog meer auto-onderdelen uit elkaar te schroeven. Vervolgens reden we dwars door keukens heen, waar vrouwen stonden te koken en aan de andere kant van de steeg mensen zaten te eten.

Dit moet je gezien hebben om het te geloven. De mensen zijn ontzettend vriendelijk, lachen je toe, kinderen zwaaien en roepen sawadee kraa! (hallo) . Na een uurtje gingen alle fietsen op een long tail boat en wij erbij natuurlijk en voeren we richting de khlongs (kleine riviertjes). Een half uurtje later stapten we uit in zuid-Bangkok, waar we verder fietsten door de "jungle".

Op smalle betonnen paden fietsten we achter elkaar tussen bananenbomen, kokosbomenplantages en waterakkers waar de zogenaamde waterspinazie verbouwd wordt. Daar hoorden we de eerste vogels fluiten deze week. Af en toe moesten we aan de kant omdat er een rij brommers moest passeren met gemiddeld 4 passagiers...... Ook maakten we af en toe een tussenstop omdat de ketting van mijn fiets er regelmatig spontaan vanaf ging, of mijn zadel ineens met een klap naar beneden zakte, zodat ik met mijn knieeen in mijn nek fietste, maar dat vergrootte alleen maar de fietsvreugde! Zomaar ineens reden we dan weer de jungle uit en fietsten verder over de snelweg met toeterende auto's en tuk tuks die rakelings langs je heen schoten, om dan bij een volgende afslag weer de jungle in te schieten. Geweldig! Rond een uur of half 5 stond er in een eethuisje aan het water een tafel gedekt met heerlijke Taise gerechten. We hadden best trek gekregen en lieten het ons goed smaken. Ondertussen zagen we dat onze fietsen weer werden ingeladen in de boot. Jasper heeft nog even een potje gevoetbald met een stel Thaise jongens en hij werd natuurlijk door de Nederlandse fietsers luid aangemoedigd. Daarna gingen we met de boot terug naar Chinatown. Tjonge, wat kunnen die jongens varen, we stuiterden met topsnelheid over de Bangkokse rivier en kregen regelmatig een frisse douche over ons heen. Bij de groentenmarkt werden de fietsen weer uitgeladen. Een geweldig kleurrijk tafereel. Heel veel mensen zittend en hurkend bezig met het schoonmaken van de meest uiteenlopende groenten en fruit.

Daartussen spelende kinderen, mensen op brommers en wij natuurlijk met onze fietsen. Weer ging de tocht verder door Chinatown, langs winkeltjes, wasserettes, huiskamers, keukens en een school waar de kinderen net naar buiten kwamen en ons luid begroetten. Om 6 uur kwamen we weer bij het eindpunt aan en net voor we de garage inreden sprong de ketting weer spontaan van mijn fiets. Het was voor ons een geweldige ervaring. Zo'n tocht zou je nooit op eigen gelegenheid kunnen doen, je zou echt verdwalen. Voor iedereen die ooit naar Bangkok gaat, is dit een echte aanrader.

Met 2 tuk tuks zijn we vervolgens naar de hoogste toren van Bangkok gegaan: De Baiyoke 2 Tower. Een toren van 83 verdiepingen met een lift waardoor je naar buiten kunt kijken. Een prachtig uitzicht over Bangkok. Daarboven hebben we een heerlijke coctail gedronken.

Sibert wilde daarna nog heel graag even kijken bij "zijn" hotel: het Dusit Thani Hotel en warempel: hij werd nog herkend door 1 van de mannen die de deur open deed. Het was een warm welkom en wij kregen een rondleiding van Sibert door het prachtige hotel. Na afloop hebben wij ons wederom met z'n vijven in een taxi geperst (het gaat al steeds beter), en hebben ons in ons eigen bescheiden hotelletje lekker opgefrist.

Marianne

Dag 3, Zondag 27 juli 2008: Dagje markt.

We wilden vroeg opstaan ' s ochtends om vroeg te ontbijten en daarna zouden we naar de weekend-markt Chatuchak gaan. Er waren daar wel 6000 kraampjes en daarmee was het ongeveer de grootste markt van Thailand. We werden daar gebracht door de taxibus van het hotel. Er was echt van alles te koop, van rietenhoeden tot tijdschriften van Donald Duck! We hebben daar wat dingetjes gekocht voor een spotprijs, zoals 4 paar (echte) All Stars voor maar 3000 Baht, ongeveer 60 euro. Het was een leuk uitje. Toen zijn we met een metro naar het begin van de markt teruggegaan, moet je nagaan hoe groot de markt was. Daarna gingen we met "skytrain" naar het MBK winkelcentrum. Daar was het lekker koel en je kon er van alles kopen, ik had nog nooit zo'n groot winkelcentrum gezien. Er waren met name merken voor een goedkope prijs. Dus daar hebben we ook nog wat dingen gekocht. Met zijn vijven zijn we in 1 taxi gepropt met alle tassen erbij. Het zat erg krap, en de taxichauffeur wist de weg niet eens goed. Uiteindelijk zijn we toch terug in het hotel gekomen en zijn we daar gaan zwemmen. Ik ben daar keihard op mijn hoofd gevallen en heb nu een bult als een ei. We zijn vanavond nog uit eten geweest bij een sfeervolle tent aan het water en nu is het ongeveer tijd om naar bed te gaan. Groetjes, Jasper!

Dag 2, zaterdag 26 juli 2008: Rondje Bangkok

Hoewel we ons voorgenomen hadden om redelijk op tijd aan het ontbijt te verschijnen, liep het logischerwijs toch nog tegen elven voor we de Tuk Tuk naar de pier namen voor onze supersnelle Long-Tail boottocht over de Chao Phraya rivier die door Bangkok loopt. We hadden gereserveerd voor een uur en dat had de stuurman goed in zijn oren geknoopt: we hadden er achter kunnen waterskien!! Voor wat de prijs betreft voelen we ons een beetje beetgenomen, want het had allemaal stukken goedkoper gekund als we een "gewone" busboot genomen hadden.

We hebben ons nu laten paaien voor in feite een prive boot, het was natuurlijk wel vreselijk leuk maar je herontdekt onmiddellijk waar ze in heel Azie heel goed in zijn: zoveel mogelijk geld verdienen aan de toeristen, en uiteindelijk viel het naar westerse maatstaven allemaal nog wel mee. We zijn nog even aan land gegaan bij de Wat Arun, die we zeker nog een keer willen bekijken als we er tijd voor hebben (een Wat is een tempel). Want al na een dag Bangkok kom je er achter dat we wel een week zou kunnen vullen met van alles en nog wat. Na de boottocht zijn we in 2 Tuk Tuks gestapt die ons naar de tempel van de Lucky Boeddha brachten en vervolgens naar een juwelenfabriek, een kleermakerij, nog een juwelenfabriek en nog een tapijtenhandel, het kon allemaal niet op! Iedere keer werd er gezegd dat we niets hoefden te kopen. Enfin, we hebben vanuit de Tuk Tuks wel half Bangkok gezien en dat voor maar 40 Thai Baht wat omgerekend minder dan 1 Euro is, dus uiteindelijk heb ik royaal gedaan en er 60 Baht van gemaakt, want de mannen moesten nog tanken.

Na de lunch hebben we een uurtje of 2 aan het zwembadje met een watertemperatuur van 28 graden gezeten en warempel de zon scheen ook de hele dag, wat voor deze tijd van het jaar in Thailand vrij bijzonder is! Vanavond hebben we geboekt voor de Co van Kessel Fietstocht van 5 uur dwars door Bangkok, een naar men zegt onvergetelijke ervaring; die tocht doen we maandag de 28e. Vanavond zijn we heerlijk wezen eten in de Khao San Road, en jawel, IEDEREEN heeft van de Thaise keuken gesmuld. Voor de geschiedschrijving: we zaten in het vrij grote etablissement met de naam "Khao Sarn" en de muziek stond vrij hard, maar we konden genieten van de meest uiteenlopende kledingstijlen en dat niet alleen: het werd nog een soort sport om te ontdekken welke vrouwen echt van het vrouwelijk geslacht waren; maar Bangkok staat daar dan ook om bekend.
Na ons avondje stappen zijn we met zijn vijven in 1 Tuk Tuk gestapt en je moet het gezien hebben om het te geloven; de driver had ook nog eens haast, dan weet je het wel!
Groet Sibert

Dag 1 vrijdag 25-07-08: We zijn in Bangkok!

Gisteren waren we ruim op tijd op Schiphol. Alles ingechecked en door de douane, toen we te horen kregen dat er een motor van het vliegtuig lekte en dat men druk mee bezig was om hem te repareren. Het zou minstens een uur gaan duren en we mochten niet meer weg. Na een uur werd ons verteld dat we een nieuw vliegtuig kregen en dat we om kwart over 11 zouden vertrekken. Uiteindelijk gingen we met 3 uur vertraging weg, dus dat viel nog wel mee. Na een goede vlucht kwamen we hier aan om 3 uur plaatselijke tijd. Het is hier warm en vochtig en heel druk met allerlei soorten verkeer, dus de uitlaatgassen zijn niet van de lucht.
Het hotel is best goed. Het zou hier en daar een verfje kunnen gebruiken, maar de foto's op internet komen redelijk dicht in de buurt. Sibert had gevraagd om "kamers met uitzicht", dus kregen wij een kamer met uitzicht op een blinde muur, zonder daglicht. Nadat Sibert al zijn charmes in de strijd had gegooid, kregen we uiteindelijk 2 kamers aan de andere kant van het hotel: "kamers met uitzicht" dus.
Nadat we waren geinstalleerd, hebben we te voet de omgeving verkend en in de beroemde backpackersstraat Khao San Road heerlijk aziatisch gegeten...... tenminste 4 van ons. Eentje hield zich nog even aan een kippepoot met patat! Rara wie zou dat nou zijn?

We zijn nu allemaal wat appelig en gaan op tijd naar bed.
Morgen gaan we op ontdekkingstocht door deze fascinerende stad.

Groetjes van iedereen
Marianne

Klaar om te gaan

De backs zijn gepacked. Het huis is aan kant en we zijn klaar om te gaan.

Onze eerste 5 nachten verblijven we in Bangkok in Hotel De Moc.

Ons volgende bericht zullen we vanuit Bangkok schrijven.

Tot dan dan.

De laatste voorbereidingen

Het begint al aardig te kriebelen. Vandaag een aantal "echt nodige boodschappen" gedaan.
Marijn en Marianne hebben nog een hepatitis A/B injectie gehaald en morgen zijn Sibert en Renske de sigaar. De troep thuis wordt opgeruimd, alles gewassen en de backpacks in orde gemaakt.


Sibert verzamelt allerlei informatie en heeft de instapkaarten geprint. Het is de bedoeling dat we morgen om half 5 met de trein vertrekken naar Schiphol, waar we om 20.45 uur met de KL 877 de lucht in gaan en in Bangkok om 12.30 uur plaatselijke tijd aankomen na zo'n kleine 11 uur vliegen. Het tijdverschil met Nederland is 5 uur (later).

Nu eerst maar eens slapen, morgen wordt een heeele lange dag!

Vakantie in Thailand

Ons gezin bestaat uit 5 personen: Sibert & Marianne, onze dochters Renske en Marijn en onze zoon Jasper.

Op 24 juli 2008 gaan wij met ons hele gezin op vakantie naar Thailand. Het is een lang gekoesterde wens om éénmaal een grote reis te gaan maken met de kinderen. Dat is een ervaring die je nooit meer zal vergeten. De keuze van de reis is gevallen op Thailand, omdat wij onze kinderen graag willen laten kennismaken met een hele andere cultuur. Sibert is voor zijn werk al vaak in Bangkok geweest, maar heeft weinig gelegenheid gehad om het land verder te verkennen.

In de afgelopen tijd hebben we ons zoveel mogelijk proberen voor te bereiden op onze reis. We hebben alle injecties gehaald, muggenolie en malariatabletten ingeslagen, tickets geregeld en een hotel besproken voor de eerste 5 dagen in Bangkok. Verder weten we wel ongeveer wat we allemaal willen gaan zien en doen, maar hebben we niets vastgelegd. Dat gaan we doen als we er zijn.